Indonesië - Bukit Lawang (jungletrack)

27 sep 2010, 15:58 

Maandag 20 sept. 
Om 9 uur worden wij in ons hotel in Medan opgehaald door Muhdi. Met de auto is het ongeveer 3,5 uur rijden naar Bukit Lawang jungle. In 3 jaar is er toch wel veel veranderd en de hele weg lang is er gewoon asfaltweg, dat was paar jaar geleden toch wel anders…  We stoppen in Bohorok op mijn verzoek. Dit is een dorpje voor Bukit Lawang en hier woont Eden, een meisje waar ik leuk contact mee had een paar jaar geleden. Ik heb al die tijd contact met haar gehad en we wilde elkaar heel graag weer zien. Inmiddels is ze getrouwd, en heeft ze een baby, samen met haar man runt ze een klein winkeltje. Na een half uurtje knuffelen, kletsen, ballonnen en kado’s uitdelen zijn we doorgereden naar Bukit Lawang.  Eenmaal aangekomen wil Muhdi eerst zijn huis laten zien en wij willen zijn vrouw ontmoeten. (Muhdi is onze leeftijd maar op jonge leeftijd trouwen en kinderen krijgen is hier heel normaal) Aangekomen zien wij voor het eerst zijn vrouw Ida. Wij kennen haar van foto’s en zij ons ook en hebben haar een paar keer over de telefoon gesproken, maar nu ontmoeten we elkaar in het echt, ze is hartelijk, spontaan en leuk!!! We krijgen een warm welkom! En een dikke knuffel. Het huisje stelt echt niks voor, voor ons dan. Maar hier is het al heel wat dat je überhaupt een huis hebt. De woonkamer is 3 bij 3. De slaapkamer is kleiner en er ligt een vieze 2 persoons matras op de grond. Past net. Maar goed, het is een huis. Ida biedt ons zelf gemaakte koekjes en kroepoek aan. Omdat we het zo lekker vinden krijgen we een zakje mee. Na 20 minuutjes stappen we weer de auto in en gaan we naar Eco Lodge. Ons verblijf in Bukit Lawang. Dit ligt letterlijk aan de rand van de jungle. Achter ons huisje begint het oerwoud. Ons huisje is ok. Simpel…. Stelt niks voor. 2 bedden, muggennetten een tafeltje. Onze “badkamer” heeft zowaar een douchkop maar er komen werkelijk waar 3 druppels tegelijk uit en die gebruiken we dus niet. Er staat een grote teil, die we steeds moeten vullen met water. Daaruit scheppen we met een klein emmertje steeds (ijskoud!!) water uit en gooien we over ons heen. Zo douchen wij. Ook op dezelfde manier spoelen we de wc door. Wel een westerse wc, maar doortrekken kan niet. Ook toilet papier mag er niet in. Affijn.. Tijdens het inchecken kwam mijn grote vriendin Ame (inmiddels ook getrouwd en 2 kindjes.) Zo leuk om haar weer te zien! Had haar gemist! Eenmaal aangekomen in de kamer zijn we eerst 2 uurtjes gaan slapen. Om 5 uur komt Muhdi ons halen op de scooter. We kunnen makkelijk met zn 3en op de scooter. Haha… (is heeeel normaal hier en ze zitten serieus rustig met zn 5en op de scooter, kinderen en baby's voor of tussenin, of in een mandje, t maakt allemaal niet uit. Als het past, past het. Hij brengt ons naar het restaurantje van Ida en haar familie, zodat we slingers en ballonnen kunnen ophangen voor papa. (die ik mee had genomen van thuis) Omdat ie jarig is geweest en wij dat als verrassing willen vieren. Iedereen werkt hard mee en het is goed versierd! Papa was verrast en hebben lekker gegeten daar. Ook was er door Ame een taart gebakken die erg lekker was. Deze avond hebben was iedereen uitgenodigd en hebben we iedereen weer gezien! LEUK!! Al snel zaten we met ruim 20 man aan tafel en kwamen de gitaren tevoorschijn en werden er liedjes gezongen en veel Bingtang bier gedronken. Het blijft bijzonder hoe de mensen hier met elkaar omgaan. Iedereen heeft zoveel respect voor elkaar, iedereen kent elkaar en iedereen is vriend van iedereen. 

Dinsdag 21 sept. 
De dag van de jungletrack!!! De muggennetten en de deet hebben niet goed zijn werk gedaan vannacht, ik werd vannacht levend opgegeten en heb er 27 muggenbulten bij op mijn armen. Was in oorlog om ze uit mijn netje te krijgen en dood te slaan die krengen! Nou ja, t zou nog wel erger worden in de jungle….. We vertrekken om 9 uur. Het is erg heet, de zon schijnt en na 10 stappen zijn we allemaal al zeiknat van het zweet. Mama wandelt een uurtje met Lias, 1 van onze vrienden en een andere gids omdat mama niet de jungletrack kan doen vanwege haar heup. Zijn vertrekken om 1 uur s middags en lopen langs de rivier.  Wij daarintegen klimmen recht omhoog het oerwoud in. Wij zullen klimmen, dalen vallen en glijden voor zo’n 7 uur. Na ongeveer een uurtje zien wij de 1e orang oetang!! Het is een mannetje en erug groot! Hij zit, speelt en slingert van boom tot boom en komt langzaam dichterbij. Muhdi en Iyen (jungleboy, alle gasten en meiden zijn van onze leeftijd) ) zijn bekend met de apen en natuur en weten dat we moeten oppassen voor mannetjes orang oetangs. Ze kunnen gevaarlijk zijn en zijn berensterk! We moeten op afstand bljven. De aap zit op een enorme afgebroken boomstam en wij filmen en maken foto’s. Op een gegeven moment horen wij hard gekraak en breekt de hele zooi af. Er valt een gigantisch stuk boomstam met een klap ver naar beneden en de orang oetang valt ook. Natuurlijk weet ie tijdens zijn val al slingerend nieuwe takken te bereiken. En hangt ie weer. Maar kwaad was ie wel zeg!! Hij schreeuwde het uit!! Leek wel een speenvarken. Nooit geweten dat apen op die manier konden gillen van kwaadheid. Het gillen ging over in grommen, wat nog zeker een kwartier aanhield, daarna werd het weer rustiger. Dat we DIT meemaken zeg! Na een half uur stil te hebben gestaan gaan we weer aan de wandel en komen we nog veel orang oetangs tegen. 8 in totaal. Spelend in de bomen, moeder met baby. En de moeder met baby kwam naar ons toe en ging naast ons zitten. BIJZONDER!! We konden haar aanraken, maar dat mag absoluut niet. Wel zat amy (de naam van de orang oetang) nieuwschierig dat ze zijn, aan papa zijn knie te plukken!! Muhdi riep hard “papa! papa! don’t touch de monkey!” waarop ik zei “no! no! The monkey touches papa!" Wie maakt dat nou mee?? WIJ! Na een tijdje zien wij tussendoor ook nog Thomas Leave Monkey’s, of zoals ze ze hier noemen: Funky Monkey, door hun hanenkam. Ik noem ze gremling of gizmo TE schattig zijn ze!! 1 komt zo dichtbij met haar baby, dat we haar aan kunnen raken. Nieuwschierig en bijdehand komt ze erbij zitten en wat is ze mooi! Die baby is lachwekkend!! Uiteindelijk na liters zweten, klimmen, afdalen en he-le-maal kapot te zijn komen we rond 4 uur aan in het kamp.
Dat is al opgezet omdat er al een paar man aanwezig zijn om het op te zetten en ligt aan een rivier. Het stelt niks voor.. we slapen op oneffen grond van kiezelstenen, er staan een paar stokken waar een stuk zeil over ons hoofd hangt en flinerdunne matjes waar we op slapen. Het “keukentje” is niet meer dan een beetje vuur, een grote pan en een grote steen om op te zitten. Marloes, papa en ik trekken meteen zwemkleding aan en nemen een frisse duik in de rivier en wassen ons ook meteen. Nadat we zijn opgedroogd, crackers en thee hebben gedronken, kunnen we het even rustig aan doen. Marloes en ik moeten plassen en maken gebruik van de “jungle toilet”. Gewoon een beschut plekje zoeken, broek naar beneden en gaan! Ja lastig in begin, dus Marloes zat lekker over d'r slippers heen te piesen ......Alles went  Om 6 uur wordt het eten gemaakt en zitten we op een groot stuk zeil met zn allen te eten. We zijn met 7 man en wijzelf. Na het eten komen de kaart spelletjes tevoorschijn en spelen we de domste spelletjes, maar o zo leuk! En flink gelachen. Rond uurtje of 10 gaan de meeste slapen. Ik blijf nog even hangen bij de mannen en ga uurtje later ook slapen. Nou ja…. Slapen…… ligt niet echt lekker en de rivier en oerwoud geluiden maken het er niet beter op. Papa sliep wel, die heeft die nacht het hele oerwoud bij elkaar gesnurkt, waardoor Marloes en ik weer de slappe lach kregen… ach… weer een ervaring rijker. Deze nacht is het volle maan en dus niet aardedonker. Ook hebben we gelukkig weinig last van insecten, dat is weleens anders geweest (he Manon?) 

Woensdag 22 sept. 
Wakker worden in de jungle…. Er wordt een lekker ontbijtje voor ons gemaakt. We krijgen verschillende soorten fruit, crackers en roerei met toast en met een bakkie thee. Na het ontbijt willen de jongens nog even spelen in de rivier met de rubbere banden. (die zijn deze ochtend gebracht en op deze manier gaan wij ook terug naar ons veblijf) Marloes, papa en ik gaan mee en lopen met de banden langs de rivier, na ruim een kwartier lopen gooien we de banden in het water en springen we erin. Over de snel stromende rivier gaan wij terug naar het kamp. En wat een lol hebben we tussendoor! Aangekomen terug in het kamp worden Loes en ik besmeerd met verf stenen. Als je bepaalde stenen over elkaar wrijft krijg je een kleur, wit of geel en dan maken ze mooie indianen strepen van. Uiteindelijk zien Loes en ik eruit als echte rimboe vrouwen en heeft Iyen een mooie hoofdtooi van bladeren voor ons gemaakt. Uiteindelijk maken we ons gereed voor de terugweg naar ons verblijf. 5 rubber banden worden aan elkaar geknoopt en de tassen worden in waterdichte plastic zakken gedaan. Iedereen zit tussen elkaars benen in en zo raften we terug naar ons verblijf. Al met al toch ongeveer 45 min in het water gelegen. Deze dag is bewolkt en we hebben het koud. Terug in ons kamertje staat nog een ijskoude “douch” te wachten. We slapen nog wat bij voor 2 uurtjes. S’avonds komt Muhdi ons ophalen. We zijn uitgenodigd voor een etentje en een feest van een eigenaar van een restaurantje. Wij kennen deze mensen niet maar zijn erg welkom. Er is een klein lopend buffetje met eigenlijk alles wat we hier 3 weken zullen eten (en wat mij NU al mijn STROT UITKOMT!!!) rijst, kip… ja, dat is het wel zo’n beetje...HOE verrassend!! Al snel zijn er allemaal vrienden van vrienden en zit er zo 40 man in het restaurantje. De tafels worden aan elkaar geschoven en iedereen eet samen. Na het eten wordt er uiteraard muziek gemaakt en daar zij de gitaren weer en iedereen zingt mee. Wij niet want wij kennen geen Indonesische nummers maar soms worden er ook bekende nummers gezongen. Ze kennen toch een hoop hier. Het Bintang bier smaakt ons goed!!! Een beetje te goed. Mama wordt ook bier aangeboden maar slaat af. Ze drinkt geen bier. Papa voelt een grapje aankomen en zegt “mama don’t drink beer, mama moslim!” En zo ligt iedereen weer krom van het lachen! (deze mensen zijn allemaal moslim maar zijn hier erg makkelijk met de omgang van het geloof en zijn heel erg open en vrij. Dit zijn met recht leuke moslims!) Rond 10 uur gaan papa en mama weg, Loes en ik blijven, het wordt steeds rustiger en met een klein groepje over vertrekken we naar de rivier en gaan daar op de kant zittenn en er wordt weer muziek gemaakt, zo is het leven hier, simpel, niet letten op de tijd en muziek maken. Rond 12 uur houden Loes en ik het voor gezien en gaan we terug naar ons kamertje. We slapen eindelijk goed… 

Donderdag 23 sept. 
Vandaag dus…. Wij zouden vanochtend naar de orang oetang feeding gaan. Dat is een platform waar ze af en toe de apen roepen en degene die komen krijgen fruit. Half 7 ging de wekker. Half 8 stonden we klaar om te vertrekken alleen het komt met bakken uit de hemel en Muhdi verteld ons dat het geen zin heeft om te gaan. Orang oetangs haten regen en zullen niet komen. Ze blijven in de nesten / bomen om te schuilen. Dus blijven hangen in ons restaurantje en nemen nog een bakkie thee extra. Marloes gaat terug naar onze kamer en gaat weer slapen. Ik typ ondertussen dit verhaal en na een uurtje besluit ik ook nog maar ff terug naar bed te gaan. S’middags wat gegeten en na een boekie lezen doen we nog een poging voor de orang oetang feeding van de middag. (2 keer per dag) We vertrekken om 2 uur en na hier en daar stoppen, gedag zeggen, komen we om 3 uur aan in de opvang. Er zijn een aantal kooien maar zijn leeg (gelukkig) Hier worden verwaarloosde orang oetangs opgevangen en klaargestoomd voor het echte leven in het oerwoud. Voor zover ze niet al te ver heen zijn. Op het platform zitten 2 mannen met bakken fruit en slaan met planken op het platform. Een teken voor de apen dat er gevoerd wordt. Na zeker een half uur, komt de 1e, een vrouwtje met baby, Mina is haar naam vertelt 1 van de gidsen.  Ze krijgt een tros bananen en klimt ermee de boom in om het veilig op te eten. Daarna verschijnt er een jong mannetje, hij komt lekker dichtbij en blijft lang hangen. Het is leuk, maar komt niet eens IN DE BUURT van onze ervaringen in de jungle!! Daarna weer terug en even drankje gedaan bij Ida en Muhdi in het restaurant. Nu zitten we in de kamer, net gedoucht en gaan zo eten hier in ons eigen restaurantje. Na het eten gaan Marloes en ik de gasten weer opzoeken. Morgen is onze laatste dag en gaan we s’ochtends naar de markt.  De rest is nog een beetje onbekend, dus later meer... het verhaal is al lang genoeg!!