Zimbabwe, Victorea Falls, Nata-Botswana, Malelane

Vrijdag 25 okt. 
Vandaag gaan we de helikoptervlucht maken over de Vic Falls en gaan we naar de watervallen zelf. Wij en nog een Duitser uit de groep doen de helikoptervlucht, we worden met zn 4ren opgehaald door de taxi en eenmaal daar komen we snel aan de beurt. De heli’s vliegen af en aan hier, het is een echte attractie. De vlucht duurt maar 15 min en we maken verschillende rondes over de Vic Falls. Het is echt zo fucking gaaf!!! Dit is wel het meest coolste verjaardagskado ever! Ik zit naast de piloot en de bodem is ook doorzichtig. De watervallen en de rest van de omgeving vanuit de lucht is echt heel gaaf! En dan te bedenken dat het nu laag water is en de watervallen nog lang niet zo vol zijn als dat ze kunnen zijn. Na de vlucht kopen we de dvd en cd, die toch eigenlijk best leuk zijn en dan laten we ons door een taxi afzetten bij het park waar we de watervallen vanaf een klif kunnen bekijken. Onze Duitse vriend gaat zijn eigen weg en wij gaan met zn 3en naar de watervallen. Op meerdere punten zijn er uitkijkpunten en op sommige hiervan wordt je zeiknat. Maar ja, met een temperatuur van 40 graden is dat helemaal niet erg. We lunchen in het park (wat trouwens echt van topkwaliteit is) en daarna willen mijn ouders, op het heetst van de dag, terugwandelen naar de lodge  Ik zie het al meteen niet zitten maar goed ik ga maar mee. We wandelen over de weg, heuvel op (!) door een dorpje, nou.... we hebben het 15 min volgehouden totdat ook mijn ouders erachter kwamen dat het misschien toch iets te heet is… JOH!!!!  Bezweet en al houden we een taxi aan, zonder airco…. Die ons terugbrengt naar de lodge. Eenmaal aangekomen kleren uitgeschopt en het zwembad ingedoken. Wandelen in Zimbabwe met 43 graden in de volle zon, want een mafkezen, niet te doen! In de avond gaan we met de hele groep naar een restaurant en bij de ingang krijgt iedereen die daar komt eten een sarong omgeknoopt en wordt op de schouders vastgezet, om maar even in het Afrikaanse sfeertje te blijven. Bij de bar doen we een drankje en krijgen we een welkom zoals gewoonlijk van Afrikaanse zang en dans. Het restaurant zelf is 1 groot buffet. Eigenlijk 1 grote eetschuur. Maar wel een heel gezellige! Het is mooi versierd en het eten is heerlijk en sommige van ons wagen zich aan de delicatesse van Zimbabwe. Gefrituurde Mopani Wormen. Ik niet. Ik wordt al onpasselijk als ik in dat bakje kijk. Hele grote zwarte dikke wormen met heel veel pootjes. Bbbrrr!!!!!! Het lijkt fear factor wel! Jullie liever dan ik. Wel heb ik krokodillen staart geproefd, maar ook dit vond ik geen succes, bah wat is dat smerig zeg! ook het lokale bier is vreselijk ranzig. Het smaakt zuur en bitter met kleine stukjes. Een bakje kots dus. GETVER! Ik heb gewoon normaal gegeten en het was heerlijk! Vooral de desserts waren top. Ik (en mama) heb me suf zitten eten aan chocoladetaart, chocolade cake en chocolademousse… Wat kan ik zeggen? Ik mis chocola gewoon heel erg  De entertainment deze avond is erg leuk, ze delen in de hele zaal djembe’s uit en dan krijgen we djembe ‘les’. De hele zaal trommelt zich een ongeluk, het is geen gehoor maar wel leuk. Op het einde mag iedereen komen dansen. Het was echt een topavond! 

Zaterdag 26e
Om 08:00 vertrekken we weer uit de Drifters lodge in Vic Falls Zimbabwe om weer terug te gaan naar Nata in Botswana. Het is weer een lange rit en halverwege Botswana moeten we allemaal de truck uit om onze schoenen te ontsmetten van mond en klauwzeer. We moeten over een of ander ranzig matje lopen. Ook de truck moet door een plas ontsmettingszooi rijden. Het slaat he-le-maal nergens op en iedereen zwijgt natuurlijk over al die extra paar schoenen in de tassen en bagage. Wat een dom gedoe zeg. Rond 16.00 uur komen we aan op de kampeerplek in Nata lodge en we rennen naar het overdekte restaurant, het stortregent! Dus de tenten opzetten wordt even uitgesteld en iedereen neemt een drankje. Zeiknat van de regen en zelfs met kippenvel. 15 min later stopt het, schijnt de zon weer en ben je weer zeiknat van het zweet. We zetten de tenten voor de laatste keer op. En nee. Ik ga het niet missen ;-) Daarna neemt iedereen een duik in het zwembad, daarna eten we en ligt iedereen heel vroeg op bed. 

Zondag 27 okt
Nog eenmaal om 05.00 uur de wekker en om 06.00 uur begint de lange helse rit van Botswana naar Zuid Afrika. De rit verloopt “vlot” en we komen na 12.5 uur rijden aan in Drifters lodge. Terug waar we de reis zijn begonnen. Ik heb mijn eigen singel kamertje en kan niet wachten om vanavond ALLEEN in mijn bedje te liggen. Vanavond eten we voor de laatste keer met elkaar en we bedanken onze gids voor al die tijd dat hij goed voor ons gezorgd heeft. Zijn vriendin is er deze avond ook bij en mag hem eindelijk na 3.5 week weer mee naar huis nemen. Wij doen met 3 andere nog even een drankje na en gaan vroeg ons bed in. 

Maandag 28 okt.
We staan om 09.00 uur op en de hele groep neemt afscheid van elkaar. Sommige gaan nu weg (waaronder wij) en de rest later op de dag, of blijven nog wat langer. Wij vertrekken per taxi naar de luchthaven waar we een auto huren. Dit duurt een tijdje, want de 1e die we aangewezen krijgen (Toyota nog wat…) is veeeeelste klein en we krijgen de bagage er niet in, de 2e is een Chevrolet Cruze en dat gaat een stuk beter. Eindelijk om 12 uur rijden we daar weg en na een tijdje zoeken zitten we op de goede weg naar Malelane waar we eind van de middag hopen aan te komen bij de poort van het Kruger park. Na een paar keer verkeerd te hebben gereden en een aantal wegopbrekingen komen we veelste laat aan bij het Kruger park en we komen er na 5en niet meer in. Om 18.00 uur moet iedereen in de kampen van het park aanwezig zijn en zelfs het dichtstbijzijnde kamp vanaf de ingang redden wij dus bij lange na niet. We moeten nu iets anders zoeken in de buurt om te overnachten. We zoeken naar een bed en breakfast, of lodge, maar wat we vinden is veelte duur, of ze hebben geen plek. Het wordt al snel donker, dus we worden een beetje wanhopig, want in het donker zoeken hier in Afrika is niet echt een (veilige) optie. We vragen de eigenaren van de lodges waar komen of hun nog iets weten voor ons en we worden doorverwezen naar het River house. Ja dit hebben wij wel een paar keer zien staan op een bordje maar nog niet geprobeerd omdat hier 5 ***** achter staat en dus wel erug duur zou zijn. Maar nu we geen andere opties hebben zit er niks anders op om naar het River house te gaan. We komen aan bij een gigantisch huis en bij het aanbellen doet een klein vrolijk mannetje open, we stellen ons voor en vragen of hij plek heeft. En dat heeft hij! Kosten zijn dan wel 80 euro p.p. per nacht.. hmmm… Dat was niet helemaal de bedoeling maar het moet maar. Het kleine vrolijke mannetje is de eigenaar en stelt zich voor als Johan. Wij verdenken ervan dat hij homo is en als even laten een andere man zich ook komt voorstellen, ook als Johan, weten wij het zeker We zijn moe, maar de Johan’s zijn zo vreselijk leuk dat we blijven hangen aan de bar. Het huis is echt gigantisch. Deze 5*****bed en breakfast heeft ruimte voor 25 gasten, de tuin is vreselijk groot, met een grote veranda waaruit je uit kan kijken naar het kruger park. Voor in de avond hangen hier grote schijnwerpers waarmee je naar de overkant kan kijken. Op het laagste gedeelte van de hun tuin staat een bordje “gevaar nijlpaarden” en dat kan kloppen want de tuin grenst aan de crocodile River en de nlijlpaarden kunnen dus ook hier in de tuin komen. De baas des huizes is hun kat genaamd Diesel en hij geniet van onze aandacht. We hebben een topavond met de Johan’s ze hebben hier al veel meegemaakt, van een grote brand die heel de veranda in as legde, tot aan de overstroming van de rivier die 17 meter hoog kwam te staan. Gelukkig bestaat het terrein uit 3 levels, waarvan het huis het hoogst staat dus die staat nog wel een eindje boven de rivier, maar tijdens de overstroming stond het water tot aan hun buik in huis. We krijgen van de brand en overstroming foto’s te zien en die zijn heftig en nog vrij recent. Gelukkig hebben ze alles nu weer op orde en ziet het er top uit, hoop dat de natuurrampen hun bespaard blijft want deze plek is echt TOP! De volgende ochtend nemen we afscheid van de mannen en rijden we rond 10 uur het kruger park binnen. De 1e dag zien we meteen al veel wildlife. Olifanten, giraffen, buffels en vooral ook veel neushoorns. In dit park kunnen de dieren gewoon 3 meter van je auto staan, je kan hier veel dichterbij komen dan in Botswana, ik denk dat ze hier wat meer auto’s gewent zijn. We komen rond 17.30 aan op ons 1e kamp skukuza met een lege (!) tank, dat was dus nog even spannend dus maar we hebben het gered. NÉT!! De hutjes hier in het kruger park zijn in elk kamp eigenlijk hetzelfde, het zijn kleine rondje huisjes met een klein zitplaatje buiten waar ook de ijskast staat, en als je daarin wat plaatst moet je m omdraaien anders roven de apen m leeg. De rest van onze dagen hebben we ‘s avonds en ‘s nachts vreselijke onweer, storm en regen! En overdag zien we veel wildlife. The usual, maar ook bijzonder waren de grote groep gieren die lagen te chillen aan een rivier en de huppelende buffels omdat ze blij waren bij water aan te komen. Op Vrijdag komt onze reis ten einde en rijden we in de ochtend nog een stuk in het kruger, rond 2 uur zijn we uit het park en rijden we weer op de normale weg richting Johannesburg waar we rond half 7 aankomen. Het is koud hier!! 24 graden, brrrr!!! Ik trek snel mijn dichte schoenen, t shirt en vest aan en rits mijn ‘lange benen’ aan mijn broek. Eenmaal de auto ingeleverd te hebben moeten wij nog ruim 5 uur wachten op de luchthaven en hier eten we een hapje, waar we toevallig ook nog 2 van onze reisgenoten tegenkwamen die vandaag toevallig ook vertrekken. Erg leuk dus! De vlucht terug ging goed en na 10.5 uur landen wij op Shiphol, het is 10 graden. BBBBRRRR!!!!!!!!!!!! En vanaf hier begint ons normale leven weer. Al moet ik zeggen…… toch wel fijn een wc, douche, koelkast en bed thuis hebben!  We hebben een hele mooie en gezellige reis gehad en weer vele ervaringen rijker! Bedankt voor het meelezen en tot de volgende reis ;-) 

Liefs Nardjaar