Indonesië - Banda Atjeh

5 oktober 2010 - Banda Aceh, Indonesië

6 okt 2010, 04:51

Dinsdag 5 okt.

We staan om 6 uur op. Ppff wat vroeg! En het regent ook nog eens Om 7 uur worden we opgehaald en rijden we naar de haven. Onze ferry vertrekt om 8 uur. Rond 9 uur komen we aan in Banda Aceh, het regent hier nog harder! Het giet! Onze trouwe taxichauffeur heeft zich aan de afspraak gehouden en wacht ons op, hij brengt ons terug naar het Medan hotel. Vannacht –ook weer belachelijk vroeg- vliegen we terug naar Medan, dus meteen maar met deze man afgesproken of hij ons vannacht om 5 uur naar het vliegveld wil brengen, dat wil hij. Mooi, ook weer geregeld! We duiken meteen de kamer in. De bedoeling was vandaag de grote moskee te bezoeken, maar het regent zo verschrikkelijk hard, dat we voorlopig even in de kamer blijven. Het is nog vroeg, hopelijk wordt het vanmiddag wat beter. Loes en ik trekken een pak koekies en een zak chips open dit is ons ontbijt voor vandaag. Tot nu toe heeft het elke dag wel wat geregend. We zitten dan ook in het regenseizoen. Meestal zijn het kleine pittige buitjes van een half uur en klaart het snel weer op. Vaak regent het ook s nachts en is het overdag verschrikkelijk heet. Ook tijdens de regenbuien is het heet en koelt het amper af. Maar vandaag is het toch iets koeler en regent het continu, dus ben benieuwd hoe de rest van de dag verloopt. Marloes heeft nog steeds contact met Rinto en Iyen heeft mij net gebelt. Ze willen een dagje naar Medan komen om ons nog 1 keer te zien. Ach, ze zijn er gek genoeg voor, 4 uur heen rijden en ook weer 4 uur terug, ben benieuwd of ze het daadwerkelijk doen en of ze het geld hebben. Zou het wel heel erg leuk vinden. We zullen het zien. Na de hele dag slapen, fashion tv kijken, slapen en vervelen, stopte het om 5 uur s middags met regenen. We zijn maar snel op pad gegaan. We hebben de betjak gepakt en zijn naar de grote moskee gereden. Eenmaal aangekomen staan we weer in het middelpunt van de belangstelling. We willen door de hekken het terrein op maar worden tegengehouden door mensen die wijzen op een bord boven ons, ah ja, sorry ff over t hoofd gezien “dress moslim area” (In Medan kan je hoofddoekjes “huren” voor een paar cent op het terrein zelf, wij dachten dat ken hier ook wel) Fout dus. Papa mocht doorlopen, mama, Loes en ik moesten blijven staan. Vanaf een afstandje zien wij papa de moskee in lopen en een aantal minuten later er weer uitkomen, intussen worden wij bezig gehouden door de mensen die met ons een praatje willen maken, zich komen voorstellen en willen weten waar we vandaan komen. Een kwartiertje later komt papa weer en verteld ons dat het toch echt wel heel mooi is binnen en laat ons de foto’s zien die hij net gemaakt heeft. Godverallahdomme! Ziet er toch wel erg mooi uit! Dat willen wij ook zien! Dit hadden we natuurlijk kunnen weten en hadden ook gewoon sjaaltje mee moeten nemen vanuit onze koffer, maar wij waren allang blij dat het niet meer regende, dus niet echt meer aan gedacht. Er spreekt bijna niemand Engels hier en feit is gewoon dat Banda Aceh gewoon heel erg gelovig is en hier bijna noooooit toeristen komen. Hier hoef je ook echt niet met een 3-kwartsbroek, of een shirtje met wat decolleté te lopen. Medan is wat dat betreft IETS makkelijker. We wijzen naar de hoofddoeken van de vrouwen, en “vragen” waar wij dit kunnen kopen om de moskee in te kunnen. Een man wil ons graag helpen en wijst richting wat winkeltjes aan de overkant. Nou ok dan, we gaan wel kijken. Na een tijd zoeken (ja serieus, alles wat vrouw is hier loopt met een hoofddoek, maar nergens te vinden he die kopvodden) komen we eindelijk bij een winkeltje die lappen stoffen verkoopt en hoofddoekjes. Ik neem de roze (duuuh….) Marloes een blauwe en mama een groene. Ze kosten 4 euro hier. (en dat is duur!) Maar goed, we willen die moskee in en wij passen ons nou eenmaal WEL aan. (kan menig moslim in Nederland nog wat van leren) Het meisje laat ons zien hoe we m om kunnen doen. Pff, heb ik niet nodig joh, je zou het niet zeggen van mij, maar ik kan dat heel goed zo’n hoofddoekje knopen.Affijn, blij lopen wij terug naar de moskee, bedekken ons haar met ons net nieuw gekochte hoofddoek en lopen het terrein op. We lopen buiten wat rond en de buitenkant is al heel mooi en groot. We willen binnen zien! Net als we onze schoenen aan het uittrekken zijn, komt er een mannetje op ons aflopen. Het is een bewaker. Of we moslim zijn… Euh nou nee niet bepaald. Hij schud nee, we mogen absoluut niet naar binnen, ook papa niet. We zijn geen moslims, dus niet in de moskee. (ook in Medan is dit geen probleem, ook al ben je geen moslim, mag je gewoon de moskee in, mits je bedekt bent natuurlijk) Papa vraagt “What’s the problem? I was inside already!” De bewaker schud hard nee en gebaard met zn hand. Papa zegt “wat nah godveruhdomme nee? Hier! Hebbie foto’s eikel” en laat de foto’s zien. Volgens mij wordt de bewaker hier niet zo blij van, we mogen gewoon niet naar binnen. Al die moeite voor niks gedaan en we hebben het nog gevraagd of we zo de moskee in mochten... En zeiden allemaal ja! Mensen zijn zelfs trots dat wij, als een van de weinige toeristen die hier komen, HUN moskee komen bezichtigen. Mama is het zat en onderweg naar de uitgang van het terrein, 10 meter voor de hekken, gooit mama haar hoofddoek af (ik zou verder niet onwijs in details treden wat ze daarna allemaal zei, maar laten we zeggen dat Allah er heel wat scheldnamen bij heeft gekregen) Ze wordt aangesproken door mannen dat ze haar haar MOET bedekken, maar mama is het helemaal zat en loopt iedereen straal voorbij en gilt “Ik ben toch Godverdomme al bijna bij de uitgang joh!” Eenmaal buiten, hebben ook Loes en ik de doeken afgegooid, ik heb mn haar uit de knot gehaald en mn haar even goed uitgeschud op straat. Zo, IK mag dat. Jullie lekker niet. Verder zijn we maar verder op pad gegaan en nog wat winkelstraatjes gepakt. Als “troost” zijn we de pizzahut ingedoken en hebben we pizza en lasagne lopen schransen! Whooeeii!!! Eindelijk eten! We gaan snel terug naar de kamer want vannacht gaat om 04:00 de wekker en pakken we rond 6 uur het vliegtuig naar Medan en aangezien het nu al 22:15 is en Marloes al slaapt, ga ik ook maar snel afsluiten. Bye!

De wekker ging een beeeetje vroeg! Maar om 5 uur zaten wij alweer een soort van fris en fruitig in de taxi opweg naar de luchthaven. Rond half 7 vlogen we naar Medan en hier zitten we in de lobby te wachten tot onze kamer klaar is. Vandaag bezoeken we even de krokodillenfarm en lopen we wat rond, ach, niet heel bijzonder maar moet je dagen toch vol maken he. Iyen en Rinto hebben laten weten vrijdag echt te komen dus dat is wel heel erg leuk vlak voor vertrek nog even, geheel onverwachts, onze vrienden te zien!

De laatste dagen gaan in..... 

Liefs van ons