Indonesië - Lake toba

20 oktober 2011

Dinsdag waren we al vroeg wakker en goed geslapen. Ik voelde meteen al dat ik weer beter was. Ik had dan ook enorme honger en ben om 8 uur 's ochtends aan de pennywafels begonnen. Iyen was allang blij dat ik weer at en deed gezellig mee. Ik wilde ook weten hoe het er nu allemaal in daglicht uitzag en deed de gordijnen open en ging in mijn pyjamaatje naar buiten. Wauw! Mooi! De zon scheen, het water was blauw en de tuin is mooi!! De temperatuur is hier heel goed te doen, omdat we wat hoger zitten. De luchtvochtigheid is normaal en is niet te heet. Zweten zullen we hier niet doen. Het tegenovergestelde van Bukit. We zijn even later gaan ontbijten en ik voelde me weer 100%. 's Middags zijn we even het water ingedoken en hebben we even in de zon gezeten. We hebben t heel rustig aan gedaan en later zijn we hier in het restaurant nog even gaan internetten en skypen. Mijn verbinding is heel heel erg goed en probeer dus hier zo veel mogelijk te doen, want straks eenmaal terug in Bukit wordt het allemaal wat lastiger. 's Avonds na het avondeten, lekker op ons terrasje  gezeten, gelezen, aan mijn verhalen gewerkt, en Iyen zat spelletjes te spelen en beetje op tijd naar bed gegaan.

Woensdag.

Deze dag hebben we een brommer gehuurd en zijn we het eiland rond gaan toeren. Een helm is verplicht hier, dus we zien er charmant uit. Ik heb een kinderhelm op mn kop en is nog te groot (het had net zo goed een eierschaal kunnen zijn. Ik lijk fucking Calimero wel) We zijn begonnen bij de koningsgraven, traditionele batakhuisjes en de executie plaats. Gelijk kwam er een mannetje die er alles over wilden vertellen (tegen een kleine bijdrage uiteraard.) Nou dat wilde ik wel. Heel interessant hoor, heb er niet heel veel van meegekregen, want deze menneer praatte gebrekkig Engels en erg zacht en er zat ook constant een kip doorheen te kakelen. Maar goed, het idee was leuk. Eerst een batak huisje in. Deze lijken erg groot, maar zijn van binnen heel klein. Ze staan op hoge palen zodat vee er vroeger onder kon staan. Binnen is klein en toch leefden hier vroeger 2 tot 3 families in (max. ongeveer 30 mensen) in het midden het ‘kookgedeelte'. De huisjes zijn zo ontworpen dat de voorkant hoger is dan de achterkant. De kinderen slapen aan de voorkant, de vader aan de achterkant. Dit symboliseert  dat vader wenst dat de kinderen hoger komen en meer bereiken in het leven dat de vader. Ook is de ingang zo laag, dat je altijd moet bukken om erin te komen. Iedereen die dus binnenkomt buigt en dit betekend dat je respect betuigd aan degene die binnenzitten. Aan de hoeveelheid traptreden kon je zien hoeveel kinderen het gezin wenste te hebben. Alle huisjes hebben dan ook minstens 3 traptreden. Ook de beschilderingen op de huisjes hebben allemaal stuk voor stuk een betekenis. De meeste hebben allemaal te maken met het verdrijven van slechte geesten en om al het kwaad buiten te houden. Erg mooi om te zien. Door naar het "gerechtshof". Er staan wat oude stenen "stoelen" bij een grote boom. Ook deze boom heeft veel betekenissen, maar vooral: de boom wordt als heilig beschouwd. Deze boom staat recht voor het batakhuisje van de koning en koningin van vroeger. Onder dit huisje zit een ruimte met spijlen en er zit een pop in, om toeristen te laten zien hoe gevangene in deze tijd gehouden werden. Ze werden met 1 been voor en 1 been achter vastgezet en handen op hun rug, zodat, als ze zich vooruit bewogen het eruit ziet alsof ze ‘lopen' een beest. Ook eten mocht alleen met de mond, net als een beest.  Er staan een stuk of 7 stenen bankjes. Voor de koning en koningin, voor de rechter, voor de veroordeelde, en nog wat belangrijke mensen. Hier werd opgelezen wat degene fout had gedaan en hier werd beslist wat de straf zou worden (maar het zou eigenlijk altijd neerkomen op de doodstraf) als degene de doodstraf kreeg, gingen ze naar een plaats 10 meter verderop, waar ook stenen bankjes staan en een soort van platte tafel. Hier kreeg de gevangene zijn laatste eten (met de mond uiteraard) en werd hij eerst gemarteld, voordat hij onthoofd werd. De gevangene moest op zijn rug op een platte steen liggen en werd zijn buik op 3 plaatsen opengesneden (jaja... het verhaal wordt nog smakelijker..)  Dit om te zien hoe hevig degene bloedde. Was dit hevig, dan zou hij een goede geesten hebben en hierop werden bepaalde rituelen uitgevoerd om die uit zijn lichaam te halen en in de stam over te brengen. Bloedde degene niet hevig, was het een en al kwaad en werd hij gemarteld en meteen daarna onthoofd. (uiteindelijk werd eigenlijk gewoon iedereen gemarteld en onthoofd ongeacht veel of weinig bloedt, t komt op allemaal op hetzelfde neer: een pijnlijke dood) Na de onthoofding  werd degene gevild, in stukken gesneden, gekookt met ander vlees en opgegeten door de stam. Iedereen moest mee-eten, verteld onze info-menneer , er was geen excuus om niet mee te eten, het was een verplichting. Trots verteld de man dat het nu allemaal wel wat veranderd is en eindigt zijn verhaal en blijft me lachend aankijken. O ja. Geld. We geven hem 1,30 euro en blij als hij is bedankt hij ons en gaat er bijna huppelend vandoor. Ach... hij deed zijn best. En ik vond t wel leuk eigenlijk. Terug naar de brommer en weer verder. Een half uur later stoppen we bij traditionele batakdans. We zijn net op tijd. Even entree betalen, iets van 0.40 cent en we krijgen een blaadje mee in het Nederlands met het verhaal achter de dans. Ik lees het ff snel door en kunnen meteen doorlopen naar binnen, waar iets meer dan een handjevol toeristen zitten. Er staan hier 3 batakhuisjes en een stuk of 12 ‘dansers', een os, boven zit er iemand muziek te plingelen (nou jaaaa muziek.......... Het is meer plingel-geluidjes maken) en ze beginnen te bewegen. Elke pingeltje, elke beweging, alles heeft zijn eigen betekenis. Het is ok om te zien, maar een beetje saai, is erg eentonig en dezelfde bewegingen. Ik ben dan ook blij dat het niet zo lang duurt. Aan het einde mogen de touristen meedansen. Nou ik hou daar dus helemaaaaaaaaaaaal niet van, maar elke andere vrouw ging dus wel. Ze doen maar. Mij niet gezien. Iyen stoot me aan en ik schut nee. (hier in Indonesië zijn 2 dingen heel erg belangrijk in het leven:  zingen en dansen)  maar ik ga niet. Ik vind dit altijd ZO stom! Iyen zegt, nou dan ga ik wel. En zo staat die jungleman, als enige man en indo, tussen een stuk of 15 witte vrouwen. Hahaha! Ik heb wel gelachen. Iyen weet wel hoe hij moet bewegen, daar is hij indo voor, al die andere houterige witte dozen van kaaskoppen konden er geen hol van. Iyen was verreweg de beste. Ik heb hard geklapt voor hem. Daarna weer plaats genomen op de brommer en door naar de hotsprings. Deze zitten 2 uur hiervandaan en is dus een tijdje rijden, ik krijg na 10 min. alweer zadelpijn. Heel erg. Maar ja, even doorbijten maar. Onderweg komen we mooie uitzichten tegen en stoppen we af en toe voor een fotootje. Na 2 uur tuffen komen we eindelijk aan bij de hotsprings, we waren blij. Op de brommer was het niet zo warm, de zon scheen allang niet meer en we hebben de eerste regendruppels al gehad en we waren koud! Eerst even een klein hapje gaan eten en daarna naar de 2 zwembaden. Even snel omkleden en beginnen met pootje baden. De eerste deed zijn naam eer aan. Hotspring. Juist. Ik deed mijn voetjes in het water en had spontaan 3e graads brandwonden. Godverdomme zeg! Dat water kookte zowat! Het was echt niet normaal zo heet. Kansloos dat we hierin konden. Overslaan, de 2e dan maar. En die was erg lekker. Gewoon heel warm, maar goed te doen en hier hebben we dus ook een tijd doorgebracht. Af en toe even afkoelen onder een ijskoude kraan en weer terug het water in. Heerlijk! Het uitzicht was geweldig! Maar zagen de lucht alleen maar donkerder worden en de bergen verdwijnen in de wolken. Rond 3 uur terug naar de brommer omdat we terug moesten, maar eenmaal aangekomen was er 1 helm weg. De mijne. Dit gebeurd zelden hier, zelfs Iyen schrok ervan. We hebben nog wat rondgekeken, maar natuurlijk nergens meer te bekennen. Die is gewoon meegenomen door  -waarschijnlijk iemand- die een kinderhelmpje nodig had en er geen geld voor heeft.  Onderweg een paar flinke regenbuien gehad, en af en toe gestopt om te schuilen. Maar we waren al doornat en ijskoud. Iyen zat te trillen op de brommer (die is het helemaaaaal niet gewend die kou!! Die kent alleen de tropische hitte van de jungle) ik deed gezellig mee. We zaten samen bijna te klappertanden. Drijfnat en koud kwamen we aan hier bij ons hotel, scooter ingeleverd, verteld over de helm en dat ik de koste zou betalen. Het meisje zou het overleggen met de eigenaar en kwam even later terug met de mededeling dat ik 50000 rp moest betalen. Ik schoot bijna in de lach, maar hield me in voordat het bedrag omhoog zou gaan. Ik heb deze dame het geld gegeven en we zijn weggegaan. (ik heb zojuist 4,30 euro afgerekend voor de helm)  Wilden een warme douche nemen. Kraan opengedraaid, maar er kwam alleen maar koud water uit. ‘T zou toch niet!!! Godver! Terug naar de receptie, klagen, binnen 1 minuut stond er een mannetje voor de deur en loste het probleem snel op. Binnen no time hadden we weer warm water en ik was zo enhousiast, dat ik besloot het bad vol te laten lopen. Nu kan het. Dus waarom niet? De enige manier, om door en door warm te worden. En oooh wat was het lekker zeg!!! Nadat we opgewarmd waren lekker gaan eten en 's avonds lang opgebleven omdat ik sommige mensen even wilde spreken op de skype. Zelfs het restaurant personeel bleef langer voor mij, zodat ik kon wifi-en helemaal top toch!. 

Donderdag:

Vandaag hebben we ook niks gedaan. Lekker uitgeslapen en gechilt. Vanavond spullen pakken en morgen nemen we de ferry om 8 uur s ochtends. Daar pakken we weer de auto, voor de ruim 6 uur durende rit terug naar de jungle. We hebben nu geen haast, dus hoop dat het allemaal relaxter wordt dan de heenreis. Ook een andere chauffeur, dus ben benieuwd, er is namelijk geen wc deluxe in de jungle....

Groetjes Djaar!