Jasper National Park - Clearwater

Zaterdag 28 sept.

Vanochtend om 10 uur beginnen met de excursie naar de gletsjer. Het Colombia Icefield (waar we noodgedwongen de nacht moesten doorbrengen op de RV parkeerplaats) ligt nog zeker 100 km van Jasper Village. Dit ijsveld heeft een oppervlakte van 325 vierkante km en is daarmee een van de grootste ijsmassa's onder de Noordpoolcirkel. Met een speciaal ontworpen voertuig -de Ice Explorer- maak je dan de toch over de Athabasca gletsjer en ook mag je deze bewandelen. Via de ervaren gids krijg je veel informatie en dat was erg boeiend. Dit was best bijzonder, maar als ik zeg dat t koud was is dat écht zacht uitgedrukt.  Vrieskou met harde wind... wintersport is er niks bij. Echt koud tot op t bot!! Ook zijn we daarna (zit in dezelfde excursie) naar de Glacier Skywalk gegaan. Dit is een platform met glazen bodem en loopt over een ravijn. Was erg leuk ook. Ten ten minste, vonden papa en ik.  Mama heeft al hoogtevrees als ze op een herfstblaadje staat, dus die sloeg over. Om half 1 kwamen we terug bij de camper en hebben we de reis naar Jasper vervolgt via de Icefield Parkway. De mooiste weg door de Rocky Mountains. Deze 230 km lange route verbindt Banff National Park met Jasper National Park een echte must do. We rijden nog geen 30 min of we zien weer auto's langs de kant staan en mensen die hun camera's richten naar de overkant, ik zit achter mijn ouders en zie t meteen: BEER!!! Mijn camera's staan al aan voordat ik de camper uit hol, zonder jas.. veelste koud, maar ja, treuzelen is geen optie. De beer is aan de overkant van de rivier en dus echt wel ver weg. Maar met de camera toch goed in beeld weten de brengen en het is een zwarte beer. Vet!! Ook gezien! Ok.... volgende keer dichterbij  graag... maar het blijft bijzonder om beren te zien in het wild. De eerste stop waren de Sunpapta Falls. Deze waterval stort in een kalkstenen kloof 18 meter de diepe in. Ook de Athabasca Falls waren bijzonder. Deze waterval is 12 meter hoog en behoort tot de meest ruige watervallen in de Rocky Mountains. Dat is te horen, want het water stroomt met geweld door een smalle kloof. Er zijn meerdere platforms aangelegd en een brug,  zodat je dichtbij kan komen, van verschillende hoeken. De omgeving is hier ook echt heel mooi. Hierna rijden we door naar de camping die op de weg ligt. (Wapiti Campground) Om 3 uur komen we daar aan. Eerst reserveren voordat we verder gaan! Dat lukt, alleen zijn de beste plaatsten (full hoop-up, water, elektriciteit) niet meer verkrijgbaar. Kut! Nou.... dan maar niet..... We vullen vers water bij en legen de grey tank (douch, afwaswater) en de Black tank (wc). Dan kunnen we er weer ff tegenaan, alleen ff weer zuinig aan doen met elektriciteit.... er wordt ons gevraagd of we bearproof zijn en of we de gevaren kennen. Yep. We worden ook gewaarschuwd voor de Elk. Deze zitten in paringstijd en zijn gevaarlijk wanneer ze geïrriteerd raken. Ze vallen snel aan. Je mag -zeker niet nu!- tussen een mannetje en zijn vrouwtje(s) instaan, niet als persoon maar ook niet met een voertuig. Ze kunnen voor veel schade zorgen.  We zeggen dat we ze graag willen zien, maar nog niet zijn tegengekomen. "Oh you will! They are everywhere, you will see them". Oh ik wordt enthousiast, nou laat maar komen dan!😁 Na de reservering rijden we gelijk weer verder. Ook nu zijn we nog geen 20 min verder en het verkeer staat wat raar te doen vlakbij een kruispunt, mensen uit hun auto.. altijd spannend dit, wat krijg je te zien? Er loopt een grote mannetjes Elk op de weg met 4 vrouwtjes, GAAF!! Ze lopen lekker rustig over de weg en staan ook te grazen op het grasveld in de middenberm. Mooi man. Helemaal rondom staan er mensen te fotograferen. T blijft grappig, zodra er wild te zien is,  pleurt iedereen zijn auto neer, en stapt uit. T maakt niet uit of dat in een dorp is of de Highway. We rijden verder naar Maligne Lake en Medicine Lake. Het is allemaal niet zo bijzonder.... bij Medicine Lake is er denk ik ooit eens brand geweest, aan de rechterkant van de rivier zijn alle bomen kaal en zwart. Zonde, want het ziet er treurig uit. Wanneer we weer gaan rijden zien we weer auto's langs de kant en mensen in en uit de bosjes lopen.  Oooee spannend!! Ik spring de auto uit, en zie een heel groot beest staan. Jaaaaaaa!!! Het is een eland!! Vet zeg! Hier zaten we ook op te wachten!! We kunnen erg dichtbij komen, op maar een aantal meters afstand. Hij is echt enorm! Wat een massief beest en wat een hoogte. Schouder hoogte is hij zeker zo'n 2,80 mtr. Als we wat beter kijken zien we ook een vrouwtje liggen en later staat ze ook op. Echt geweldig dit. Ik vraag me af hoe die zich door t bos bewegen,  het is best dicht begroeid en zijn gewei is echt enorm. Na een kwartier rijden we verder. Maligne Lake is wat mooier, maar we hebben ze veel mooier gezien. Het is het op een na grootste meer ter wereld dat uit smeltwater van een gletsjer bestaat. Je kunt hier een boottocht maken naar Spirit Island wat ik graag wilde doen. (Een klein eilandje midden in het Lake, en 1 van de meest gefotografeerde plekken van Canada, het is heel beroemd) maar we zijn natuurlijk veels te laat (Het is 17.00) door alle ellende van vorige dag, en door de veel te late excursie vanochtend, moeten we nu dingen overslaan... jammer, maar het is niet anders. We besluiten naar Jasper Village te gaan voor een hapje eten. Onderweg komen we nog dikhoornschapen tegen. Die staan lekker met zn alle te chillen op de weg. Hele opstopping gelijk, maar de beestjes trekken zich nergens wat van aan🤣 Het dorpje Jasper ziet er super leuk en gezellig uit. Het is echt wel heel erg koud en we lopen dik ingepakt door de straatjes. We doen nog even boodschappen (die overigens echt tering duur zijn hier in heel Canada!) En tijdens het zoeken naar een eettentje komen we een selfservice wasserette tegen. Da's mooi, want we hebben veel te wassen. Tijdens het wassen en drogen gaan we een hapje eten.  Het wordt best een latertje zo, want we komen pas in het donker, om half 10 aan op de camping. 

Gereden: 218 km

Zondag 29 sept.

We rijden vandaag naar Clearwater (Duth Lake Resort RV Campground -Wells Grey Provincional Park.) Na fill en dump gaan we om 9 uur rijden. Eerst rijden we naar Patricia Lake en Pyramid Lake... wij vonden het niet zo bijzonder. De edelherten die we daar tegen kwamen vonden wij veel leuker, stonden lekker te grazen langs de kant van de weg. We maken rond 12 uur een tussenstop voor de Blue River Safari. Met een klein maar snel bootje ga je de rivier op om wildlife te spotten, de excursie duurt een uurtje. Helaas hebben we niks kunnen zien, maar de tocht is wel leuk maar vooral erg mooi! We lunchen even in de camper en vervolgen daarna weer de weg. Iets voor 4 komen we aan bij Dutch Lake Resort, voor het reserveren voor een plaats. Die is er, we hebben water aansluiting en elektrischiteit. En..... even belangrijk WIFI!! Yeuuu! Even alles bijwerken. Maar eerst rijden we verder naar de Spahats Falls in het Wells Grey Provincional Park. Dit park staat bekend om zijn spectaculaire watervallen en heeft dan ook als bijnaam 'waterfall park'. Ik hoor jullie denken "alweer watervallen?!" Ja. We bezoeken natuurlijk wel alle die bekend staan als de highlights, maar het is hier gewoon zo bijzonder mooi! Je krijgt er echt geen genoeg van. De Spahats Falls zijn absoluut spectaculair! Het water van de Spahats Creek Falls klatert over rotspartijen ongeveer 75 meter naar beneden. De Spahats Creek heeft op deze manier een 122 meter diepe canyon in het lavagesteente gesleten. Die canyon is echt meesterlijk hoog en achter de hekken loopt het ravijn loodrecht naar beneden😨 zelfs ik krijg vlinders in mijn buik als ik bij de hekken aan de afgrond sta. Misselijkmakend hoog! Het heeft ook een tragisch verhaal: Bij het uitzichtpunt is een gedenksplaats van 2 jonge meiden. 1 gestorven in 2017, de ander in 2018. Wij snappen het niet... zelfmoord? Er liggen knuffelbeertjes, ligt een briefje, vergaande bloemen en een foto mapje in een waterdicht mapje. We maken het open en kijken erin. Een fotoboek met foto's van 2 beste vriendinnen en hun vriendengroep.  Foto's van stappen, party's, en de meisjes samen. Wij kende het verhaal niet, dus dachten aan zelfmoord... Wanneer je dan de afgrond in kijkt wordt je naar hoor.  Dat is een hele lange val, die je nog een paar seconden bewust meemaakt... denk ik... Eenmaal terug op de camping Google ik het bericht en het verhaal is dat het 2 beste vriendinnen waren. 1 van de vriendinnen overleed aan een ongeluk in 2017 (geen idee wat dat t verhaal is) de andere meid was met haar vriendje en een ander stelletje bij de falls, en toen haar vriendje op de railing ging zitten, wilde ze op zijn schoot springen maar ze vielen beide naar achteren. Hij heeft het hekwerk nog kunnen grijpen, zij niet meer en viel de afgrond in. Het is bewezen dat het idd een tragisch ongeluk is geweest... omdat het 2 beste vriendinnen waren en nu eindelijk 'weer samen zijn' zijn de families overeen gekomen om beide namen bij elkaar te zetten. Heftig💔😢                                              We rijden terug, nog ff snel boodschappen doen en naar de camping. We kunnen lekker internetten en eens normaal, lang en ruim douchen hier in de douchruimtes🤣 Er zijn geen privacy plekken op deze camping,  maar het is wel een gezellige camping. Het is eindelijk wat "warmer" (10 °c) na de vrieskou die we de afgelopen dagen hebben gehad. Het is druk hier op de camping en veel mensen zitten buiten bij de campfire. De wc's en douches zijn schoon en de WiFi is top.  

Gereden vandaag: 374 km