Indonesië - Pulau Weh

10 april 2007

He  He!! EINDELIJK weer internet!! De verbinding is niet zo goed hier en zo dus de afgelopen dagen zonder internet gezeten. Dus heb een hoop te vertellen, maar weet het allemaal niet meer zo goed. Manon zit naast me voor geheugensteuntje.. ;) Let niet op spelfouten aub, wil snel tikken voordat ie weer uitvalt... Dus..1e dag aangekomen op Pulau Weh en opgehaald door Bahtiar. Ons huisje staat op een heuvel en is niet meer dan 4 dunne plankjes om ons heen. 1 kamer en daar staan 2 bedden. Ons "badkamertje" of beter gezegd, een bak met water en een gat in de grond, moeten we het de rest van de week mee doen. Gelukkig hebben we wc rollen, shampoo en zeep bij ons. Het huisje heeft een kleine veranda, met een fantastisch uitzicht op de zee en klein stukje strand. Het is alleen bloedverziekend heet!! het houdt de hitte de hele dag vast, ook s nachts. We zweten ons de tering.  S'nachts drijven we zowat ons bed uit... (ik hoor mensen al denken.. "ja ja djaar, niet zeiken, JIJ bent altijd degene die het koud heeft!") Ja ja... ik weet... maar dit is ook weer iets TEVEEL van het goede... HET IS OOK NOOIT GOED!! Nee we cremeren echt zowat als we binnen zijn, geen airco,.. alleen 1 lullig klote ventilatortjuh, die amper wind geeft . De 1e dag hebben we weinig gedaan, beetje rondgelopen en s avonds om klamboe gevraagt en zwetend ons klamboe opgehangen. Vraag niet WAT voor 1...1 met allemaal  gaten en niet lang genoeg om op te hangen. Met een beetje creatieviteit komen we een eind ;) We hebben plastic zakjes lopen scheuren om een soort van touw te maken en aan elkaar geknoopt. Het ziet er niet uit.. maar het hangt! S'avonds gegeten bij 'mama's jungle'. Is een klein hutje waar een oud vrouwtje in woont, je kan dan overdag aangeven wat je wilt eten (vlees / vis) en met hoeveel personen. Zij gaat dat dan s'avonds voor je klaarmaken. We werden uitgenodigd door iemand van de duikschool en hebben daar dus gegeten. Niet mijn ding.. (grote volledige vis op de tafel die me aan zat te kijken met grote ogen, rijst,...HOE krijgen die mensen het hier weg?? Grote bak kroepoek op tafel.. hhmm!!!) MAAR ik heb me eroverheen gezet en de vis geproeft (tonijn geloof ik) Maar vond het niet zo lekker. Heb WEL rijst gegeten, met sausje en heel veel kroepoek, hahaha ja moet toch wat.. Dag 2 hebben we de intro dive gehad. Had ik vorig jaar al gehad, maar ben toch meegegaan samen met Manon en om me geheugen weer op te frissen. We zijn hier in de buurt gebleven en een uurtje gedoken. S'avonds afgesproken met Bahtiar en Rama (werken beide in de duikschool) ik kende ze beide al van vorig jaar, dus wel heel erg leuk. We zitten dan op een plank op een grote boomstam, op het strand, direct aan de zee onze tijd door te brengen, beetje muziek luisteren, in de hangmatten liggen, kletsen,... gewoon "chillen" eigenlijk. Manon kreeg het een beetje koud... (eeuuh???? ok??) en kreeg een grote sjaal van Rama aangeboden. De dag erna ook meteen gedoken en zijn we naar "Sabang thugboat" gegaan. Dat is een klein wrak, wat bij de hoofdstad ligt op 10 meter diep. HOE gaaf was dat zeg! Gewoon wrakduiken WAAAUWWW!! Ja was echt heeeel mooi, veel vissen en heel kleurrijk .Daarna zijn we met de boot naar de "Hotsprings" gegaan, dat is een vulkaan onderwater, die over een grote oppervlakte hete bubbels naar boven blaast. Het water was heel warm als je door de bubbeltjes heen zwom, erg raar want alles daaromheen in gewoon koud. Niet echt heel bijzonder, maar wel leuk om mee te maken. S'avonds met die gasten afgesproken en toen we bij de boomhut aankwamen zagen we dat ze een kampvuur hadden gemaakt. Ze dachten zeker dat Manon het nog koud had, HAHAHHA... jezus zeg, het zweet droop van ons lijf! Maar wel heel leuk! Dag erna OOK weer gedoken. Toen zijn we naar Rubiah Seagarden gegaan. Dat is een klein eilandje, met heel mooi koraalrif en mooie en weer andere vissen. Vorig jaar hier ook geweest. Maandag (gister dus) hadden we afgesproken met de jongens. Bahtiar en Rama zouden ons rond rijden op het eiland met de brommertjes. Zijn rond half 2 weggegaan en naar de waterval gereden. Daar een beetje gelopen en rondgehangen. Daarna wat gaan drinken bij een lokaal restaurantje bij de "Hotrpings". En daarna zijn we doorgereden naar "kilometer 0". Dat is het hoogste en uiterste punt van het eiland. De locals zeggen "hier begint Indonesië". Daar hebben we aan de afgrond, op een grote rots boven een steile klif de zonsondergang gekeken. Net een film... oooh was zo mooi! Vandaag, dinsdag, hebben we weinig gedaan. Lekker in de zon gezeten en boekjes lezen. TE warm.. verbrand,.. maar wel een lekker kleurtje. Morgen is onze laatste dag, we vertrekken hier om half 3, de boot terug naar Banda Aceh, waar wij op zoek gaan naar een ander hotel. Hopen dat het lukt, maar moet geen probleem zijn. De muggen vreten me levend op. Manon heeft er iets minder last van, maar bij mij komt de builenpest heel snel weer terug hahaha.... nou het is eigenlijk niet om te lachen. Ik krab me helemaal open, ik ben er alergisch voor en heb bulten op mn lichaam die zij groot en pijnlijk zijn. Ik wordt GEK van de jeuk!!! Maar goed, ook weinig aan te doen. Zoals ik vorig jaar ook al mailde, maar nu voor alle nieuwkomers; Een pakje Marlboro is hier 0,75 cent. De lekkerste fruitcocktails voor 0,80 cent en ook wel het eten. We geven echt niks uit op een dag. Wij gaan ervandoor, nog even genieten van onze laatste avond. Bahtiar en rama wachte op ons. Het is een lang verhaal, maar heb ook zoveel te vertellen! Tot snel, dikke zoen van Nardjara en Manon.