Indonesië - Bukit Lawang

Indonesië - Bukit Lawang!

15 oktober 2011

Lieve iedereen,

Ga er maar even voor zitten want ik heb een hoop te vertellen en jullie dus een hoop te lezen. Na eindelijk internet gevonden te hebben wat het (een beetje) doet en aangezien dat het hier regenseizoen is en de zeer zware regenbuien meestal vanaf 16:00 overtrekken en die ook blijven aanhouden tot zeker 21:00 's avonds kan ik niet internetten omdat tijdens de regen internet en vaak ook de stroom hier overal uit ligt. Internetten doe ik hier in het kinderweeshuis, waar ze ook wifi hebben en dat is ook wel handig voor bellen. Over het kinderweeshuis vertel ik later meer, maar zou nu even beginnen vanaf het begin, here we go! Na een hele lange maar gezellige vlucht van 12 uur, aangekomen op Kuala Lumpur. Compleet brak, want had geen oog dichtgedaan tijdens de vlucht, omdat er naast mij 2 hele gezellige kerels zaten waar ik echt flink mee gelachen heb, voor zeker 9 uur lang, erg leuk! Maar achteraf toch ook wel erg vermoeiend. We hebben afscheid genomen op Kuala Lumpur en toen was ik weer alleen. Ik had mezelf voorgenomen nog even flink te gaan schransen bij de burger king, maar ik zat nog zo vol van het vliegtuigvoedsel, (wat overigens erug lekker was!) dat dat er niet van gekomen is. Ik moest hier 2 uur wachten, dus de tijd gedooid met rondlopen en internetten. 9 uur kon ik weer verder vliegen naar Medan. Het vliegtuig was compleet leeg, zaten maar 30 man in ongeveer, dus ik heb een rij stoelen voor mezelf gepakt om nog even te kunnen slapen. Kanloos op een vlucht van 50 min.... Eer dat ik de leuningen omhoog had, schoenen uit had, een kussen had gepakt, nog even plassen, ging het vliegtuig al weer dalen. Juist. Ik heb misschien 15 min mn ogen dichtgehad. Eenmaal eruit was ik zenuwachtig. Zou Iyen er staan op tijd? Hoe reageert ie?Hoe moet ik gedag zeggen? Op de luchthaven visum gehaald (@papa en mama, als je eenmaal weet hoe het moet is het binnen 2 minuten gebeurd hahaha) Ik had natuurlijk al meteen aanspraak van alle indo's en security, of ik alleen was? En waar ik naar toe ging? En of ze met me mee mochten? En of ik een vriend had? Ik heb voor het gemak maar even gezegd dat hij buiten op me stond te wachten, dan ben je er het snelst vanaf, al willen ze dat maar al te graag even komen checken ;-) maar toen ze me naar Iyen zagen lopen, dropen ze snel af. Eenmaal mijn tas opgehaald en naar buiten liep, stonden Iyen en Lias daar. Leuk om ze weer te zien zeg! En ik ben dan dol enhousiast, maar dat is daar niet gepast en die intimiteit wordt daar dan ook niet echt gewaardeerd.  Er stonden dan ook een hoop indo's daar en dus houdt iedereen zich in. Dus de mannen  zeiden me gedag, pakten mijn tassen over en liepen meteen door naar de auto. Hahaha. Eenmaal in de auto beide ff een knuffel gegeven. Dan nog een rit van ruim 4,5 uur. En heet in die auto! Er was wel airco, maar daar houden ze niet van. Ik wilde het nog vragen, maar dacht ach... weet je, ik kan er maar gelijk aan wennen, eenmaal daar hebben ze nergens airco, dus laat maar. Alle ramen stonden wel open, dus er was nog wel iets van wind, maar uiteraard gutste het zweet van me af. T kwam echt met liters gelijk eruit.. oh ja! Zo heet was het hier ook al weer! Even was je het vergeten, maar  je komt er weer snel achter hier! Onderweg ook even flink wat geld gepint in de grote stad, want ik kan dat vanaf nu nergens anders meer doen en moet dus echt een pakket cash geld bij me hebben. Ik heb dus ook iets van 4 miljoen IDR gepint! Jaja.. dat klinkt veel, maar is zoiets als 400 euro. Daar kom ik voorlopig wel mee rond. Gestopt in Bohorok waar  mn indo vriendinnetje Eden woont met haar gezin. Dit is een dorpje 1 uur van Bukit Lawang af. Ik was allang bij dat ik die auto uitkon. Kots en kotsmisselijk was ik door al dat gehobbel en gedraai en die hitte maakte het er ook niet veel beter op. Aahh en ze was zo blij dat ze me zag, grote glimlach en kreeg een stevige knuffel van haar. We zijn hier ongeveer een uurtje geweest, lekker wat fris gedronken, met die kleine van haar gespeeld en de kado's afgegeven, die bij de kleine man goed in de smaak vielen! Daarna moesten we nog een uur naar Bukit, ik was gelukkig alweer wat bijgekomen. Iyen was degene die steeds in slaap viel. Kapot was hij! Lias ook, maar ja, hij reed. De heren waren dus vanaf 3 uur 's nachts bezit met de rit, om mij op te halen van het vliegveld en hadden daarvoor een feestje (dat hebben ze hier 7 dagen per week) dus hadden ff een nacht doorgetrokken. Eenmaal aangekomen wilde ik alleen nog maar douchen en slapen. Maar ja, dat gaat niet als er hier een heel welkomscomite je op staat te wachten. In Eco Lodge wisten ze van mijn komst en hadden dus de moeite genomen om allemaal even gedag te komen zeggen en te vragen hoe het gaat en waar papa en mama zijn (echt... er is geen bukit lawanger die niet naar jullie gevraagt heeft en jullie krijgen dan ook van het hele dorp de groeten, bij deze, oh en ze missen jullie) maar goed, dit welkom sla je natuurlijk niet af en ook mn anders indo vriendinnetje Ame kwam aangehuppelt en kwam me ook even knuffelen. En zo ben je al snel weer uur uur verder. Iyen werd een beetje ongeduldig en vroeg of ik al een sleutel had... eeuuhh nee dus, dus maar even ingecheckt. Vond ik niet erg, wilde ook even rust. Eenmaal in de kamer zijn we als eerste ff op bed gaan liggen en wat bijgekletst en mijn spullen uitgepakt en ik ben even gaan douchen. Na ja, douchen... bakken ijskoud water over me heen gaan gieten, want zo gaat dat hier in de jungle. Heerlijk was dat! Heb me niet afgedroogd en ben kletsnat op bed gaan liggen. Iyen had de fan al aangezet, maar lag ondertussen ook al te slapen. Ik viel ook snel in slaap en toen we wakker werden, was het alweer etenstijd. Ik heb aan Ida en Muhdi beloofd de 1e avond bij hun te gaan eten, dus dat hebben we ook gedaan. We liepen naar het restaurantje en Ida was druk aan het koken, ik kwam zachtjes aanlopen en stopte naast haar keukentje. Even had ze niks door, totdat ze me vanuit haar ooghoeken ineens zag. Ik vergeet het nooit meer. Dat gezicht. Ze liet alles uit haar handen vallen, rende die keuken uit en vloog me om de nek! Ze had tranen in haar ogen zo blij was ze. Was echt heel leuk. Muhdi was er nog niet, maar zou wat later komen. Ook de moeder van Ida kwam er meteen aan en gaf me een hand en knuffel. Ik noemde haar "mama ida" maar ik mag haar gewoon "mama" noemen. Dus mam, ik heb sinds kort nog een moeder erbij haha. Ida heeft heerlijk voor ons gekookt.Ok, mijn favoriet is het niet, maar moet zeggen dat het me toch wel smaakte. De rijst, de saus, de kip, en die hete soja dingen.. (geen idee hoe het heet, papa, mama, loes jullie weten wat ik bedoel) Daar wat tijd doorgebracht en daarna zijn we nog even naar het huisje gegaan, hebben we gechilt en een uur later gingen we weer weg. Iyen had me verteld dat er verderop sinds juli dit jaar een soort van karaoke bar is, waar elke zaterdagavond bands spelen. Ok nou... laat maar zien dan, ik was moe, maar wilde wel even kijken. Uiteindelijk was het echt super gaaf! En duurde dat "even" toch iets langer. Iedereen die ik nog niet gezien had was hier en verwelkomde met open armen. Letterlijk! die knuffels vlogen me om de oren, dan doen ze dan hier wel, want hier kent iedereen elkaar en ze kennen mij al en dan zijn ze allemaal wat losser en makkelijker. Loes, ook iedereen vraagt naar jou. Ze zijn je hier niet vergeten hoor! Ook naar Manon wordt nog altijd gevraagt. Er waren hier ook wat toeristen en heb met iedereen een babbeltje gemaakt, maar bleef uiteindelijk hangen bij een engelse griet, vriendin van Doni (voor de bekende ‘woody woodpecker') en zij wonen al  7 maanden samen in medan.  Apart om te horen dat mensen alles thuis opgeven om hier te zijn. De avond was echt heel leuk, maar rond 2 uur hielden we het voor gezien en zijn we gaan slapen. De nacht was even wennen, muggen en alle oerwoud geluiden, gekko's en krekels... het is nooit stil hier, maar uiteindelijk toch wel wat kunnen slapen. Ook flink uitgeslapen!! Ik had mijn wekker gezet voor ontbijt, maar niet gegaan, ik was nog ZO moe. En iyen lag ook nog te pitten, dus ben verder gaan slapen. Om 11 uur kwamen we eruit en nu doen we niks. het is bloedheet buiten, we gaan zo even hapje eten en drinken en naar ida  voor de kado's. Ook gaan we even kijken voor internet en verder doen we niet zo veel. We gaan vanavond naar een bruiloft, die altijd erg gezellig zijn en waar dan ook alle dorpen in de buurt voor uitlopen. Honderden mensen zijn er dan om te eten. Is echt heel cool om mee te maken en ik ben blij dat ik weer deze kans krijg.

Nou tot zover maar even en hopelijk weer tot snel!

Groetjes!